Op zondag 13 april is het Palmzondag, het begin van de Goede Week. Het is een zondag met twee gezichten. De viering begint met het horen van het Evangelie over de intocht van Jezus in Jeruzalem. Daarna worden de palmtakken gewijd en trekken we zelf al zingend de kerk binnen. Binnen aangekomen veranderd de sfeer. De liturgische kleur wisselt van rood naar paars en we horen de Passielezing. We vieren ook de Eucharistie en daarin is altijd een verwijzing naar Pasen en toekomst. Daarmee is de Palmzondag bijna een Goede Week in het klein.
Een Goede Week? Met Palmzondag begint de laatste week van de Veertigdagentijd. De week wordt ook wel Goede Week of Stille Week genoemd, maar ook Heilige of Grote Week. Alle benamingen geven aan dat dit een zeer bijzondere week is voor christenen. Een week waarin het lijden, sterven en de opstanding van Christus gemarkeerd worden. Het is het hoogtepunt van het kerkelijk jaar.
Dat hoogtepunt lijkt allereerst een dieptepunt. Wanneer op Palmzondag voor de eerste keer het passie-Evangelie klinkt, komt direct het lijden van Christus in het centrum te staan. We cirkelden er tijdens de Veertigdagentijd al omheen. Nu staat het voluit in het midden. En in deze Goede Week worden steeds meer elementen van die lijdensweg uitgelicht.
Op Witte Donderdag is de liturgische kleur wit. Het Gloria wordt gezongen en klokken worden geluid. Maar na het Gloria zwijgen de klokken en valt het orgel stil. De viering gaat verder in sobere sfeer. In de Evangelielezing horen we hoe Jezus de voeten van zijn leerlingen waste en ook in de kerk vindt een voetwassing plaats. De liturgie van de Eucharistie herinnert aan de instelling van deze viering van de Maaltijd. Aan het einde van de viering wordt de gehele altaarruimte leeggemaakt, terwijl psalm 22 wordt gelezen. Als laatste klinkt het Evangeliegedeelte waarin Jezus in de hof van Getsémané bidt. Daarna verlaten allen in stilte de kerk.
Goede Vrijdag is de dag waarop de kerk de kruisdood van Christus gedenkt. De viering is midden op de dag wat verbonden is met het stervensuur dat genoemd wordt in het Evangelie. We horen het lijdensverhaal uit het Evangelie volgens Johannes. Een belangrijke plaats neemt ook het gebed van de gelovigen in. Dat de kruisdood geen eindpunt is, maar een begin van iets goeds, komt tot uitdrukking in de kruisverering.
De Paaswake is het liturgische en spirituele hoogtepunt voor het geloofsleven. Er is een zeer uitvoerige liturgie, waarin alles wat op Witte Donderdag is weggehaald weer terugkomt. Wierook, wijwater, kaarsen met voorop de zegening en het ontsteken van de Paaskaars. Na verschillende lezingen die vertellen over hoe God mensen steeds bevrijdt, volgt de doopgedachtenis. Dan gaat de viering met het bidden van de litanie over naar de Eucharistieviering. Het Gloria wordt weer gezongen en waar dit op Witte Donderdag het laatste moment was waarop de klokken en het orgel te horen waren, is het nu het moment waarop we de klokken en het orgel weer als nieuw horen. Het Evangelie van de Verrijzenis klinkt, de Eucharistie wordt gevierd en daarna worden nog de Lauden van Pasen gezongen en gebeden.
De Goede Week mag een goede week heten, omdat we zoveel tijd nemen en krijgen om met elkaar stil te staan, te bidden, te zingen met Christus, die geleden heeft, gestorven is en opgestaan. Om te horen, te bemediteren, te vieren hoe dat heil bracht en brengt voor alle mensen.
U bent van harte uitgenodigd de Goede Week in onze kerk mee te vieren!
Palmzondag (13 april): 10:30 uur
Witte Donderdag (17 april): 19:30 uur
Goede Vrijdag (18 april): 15:00 uur
Paaswake (19 april): 21:00 uur
Op de Eerste zondag van Pasen (20 april) is er een Eucharistieviering om 10:30 uur.